Het is weer zover. Na duister van de winter kiert het voorjaar in de spleten. De kat krolt en krult zijn zinnen en krabt het canvas van de stoel. De wind guurt nog steeds, maar brengt bijna vergeten geuren terug in je herinnering. De eerste vrouwen bloesemen fleurig in de lentezon met blote benen en zonder jas. Een vreemde sensatie welt op in de onderbuik en vervult het lichaam, er zit poëzie in de lucht. (uit de inleiding van Bert Jans)

Op de maat van de Boléro die kaatst door de kamer stap ik naar binnen, nodig Helena ten dans gezwind staat ze op, zie hoe haar ogen opvlammen hoe ze op klaarlichte dag dit heel gewoon vindt zoals alles hier heel gewoon is, alles hier kan behalve het klagen, het weeklagen over dagen van vroeger alles is ze vergeten, Helena dat ze hier woont voorgoed, niet meer naar huis moet haar man dood is, haar kinderen al jaren de deur uit alles is ze kwijt, Helena heeft niets meer bij zich, geen tas en geen scherm dan nog verliest haar gebit, zoekt koortsachtig op en onder de tafel, in haar zakloze kleed met als veiligste berging de gleuf van haar boezem alles is ze vergeten, Helena behalve het huilen dat haar onverhoeds overvalt

Maartse buien verscheen als bijzondere uitgave van Fingerprint Productions Eindhoven en Museum 't Oude Slot te Veldhoven, bij gelegenheid van de gelijknamige poëzie-manifestatie op 23 maart 1997.