HET HOOFD TUSSEN DE HANDEN 1. Ineens zijn we oud geworden de schrik sloeg toe in de nacht zullen we de ochtend nog halen wat als de eerste duif roekoeënd de dageraad breekt? 2. Bij nacht rots ik rond in een vreemde mij vijandige stad om bij het ontwaken hem telkens terug te vinden het hoofd tussen de handen 3. Ik speelde je kwijt beetje bij beetje en hoe langer hoe meer het was toen ik voor het eerst na maanden terugkwam in Spoorloos dat ik het met zekerheid wist het was volop zomer nog de groene mosselpot geurde heerlijk naar kruiden en wijn de schelpen boden zich aan maar algauw mengde hun vocht zich met het vocht van mijn tranen het kwam op in mijn hoofd drong door tot mijn lijf mijn toekomst heette voortaan nooit meer en voor altijd alleen ik schonk me een glas en klonk op wie er niet was santé, opnieuw en opnieuw veel later klonk ik op het bed nog steeds ruim als je armen het werd weer klaar in mijn ogen alles begon van vooraf aan het licht en de wondere schaduwen de volheid van kamers wees stil, verroer je niet laat alles zo blijven 4. Het pand verlaten het daagt want ook de man verlaten die hier nog huist de sleutel aan een ander reiken die met grove borstels door de kamer gaat de spaarse vrienden achterlaten als tulpen op de tafel met hangend haar en uitgebloeid leed en nog meer lief verlaten een pen die beven gaat een stem in tremolo nog voor de deur toeslaat 5. De wind stuurt me draagt me na al die jaren opnieuw langs de vloedlijn van Middelkerke naar Oostende grijsgroen de zee, geel het zand onder de arcades speelt een man evergreens op zijn accordeon met scherpe uitschieters begeleid door een schare meeuwen de wind neemt me bij het nekvel

Gedichten voor PcN is een bloemlezing met een selectie poëzie van 33 auteurs ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan (2000-2025) van Poëziecentrum Nederland, Nijmegen. Wim van Til richtte in het jaar 2000 dit poëziecentrum op als studie en documentatiecentrum voor moderne Nederlandstalige poëzie. Uit de inleiding: “Poëzie is voor de langere adem, voor het leven eigenlijk. Houden van poëzie zorgt ervoor dat je een beter mens wordt. Het zorgt voor verwondering en houdt je nieuwsgierig. Dit zijn belangrijke elementen vor het leiden van een zinvol leven.” Wim van Til Van Rose Vandewalle werd een keuze van vijf gedichten uit  ‘Het hoofd tussen de handen’ opgenomen.